به بهانه نوروز

نپرسید کشورتان چه کاری برای شما می تواند بکند، بپرسید شما چه کاری می توانید برای کشورتان بکنید! جان اف کندی

سعی دارم تا در نوشتار ذیل نگاهی بسیار اجمالی به آنچه در سال سال 88 رخ داد و آنچه در سال 89 رخ خواهد داد داشته باشم. همه ما امسال نوروز را با خبری خوش آغاز می نماییم و آن ثبت روز بین المللی نوروز و فرهنگ صلح جهانی در شصت و چهارمین مجمع جهانی سازمان ملل متحد است. لذا لازم است همه به یاد داشته باشیم:

چه دانشگاهی باشیم و چه اهل صنعت، چه دولتمرد و چه یک شهروند، باید نهایت بهره را از این اقدام برده و ضمن استفاده به جهت ارتقاء فرهنگی کشور، نگاهی نیز به بهره های آن در صنعت گردشگری کشور داشته باشیم.

 
 

در سال گذشته اتفاقات پرفراز و نشیب بسیاری در عرصه گردشگری کشور به وقوع پیوست و شاید آخرین و پرافتخارترین آن در عرصه علمی گردشگری و میهمان نوازی، همایش هتلداری در هزاره سوم بود که در کیش برگزار شد. بالاخره پس از مدتها، فرصتی فراهم شد که در آن به دور از حاشیه ها و مدگرایی معمول، کارشناسان و صاحبان صنعت هتلداری گرد هم آیند و در کنار اندیشمندان بزرگی چون پرفسور جعفری، پرفسور جنکینز، دکتر ضرغام و ... به تبادل نظر بپردازند. مدیریت و سایر اعضای وب سایت، ارائه مقاله توسط آقای جلایر خلیل زاده (دبیر بخش هتلداری علم گردشگری) به عنوان مقاله برتر در این همایش و استقبال فراوان اساتید و شرکت کنندگان از آن را به وی تبریک عرض می نمایند.

اما مهم ترین اتفاق از دید اعضای وب سایت، گذشت اولین سال از فعالیت وب سایت علم گردشگری است. پایگاهی که با تلاش جمعی از فارغ التحصیلان و دانشجویان رشته های مرتبط با گردشگری و میهمان نوازی جان گرفت و خیلی زود یار و یاور بسیاری از دانشجویان، علاقه مندان، اساتید و صاحبان صنعت در بسیاری از شهرهای کشور شد. در سالی که گذشت تماسهای حاکی از لطف بسیاری از سراسر کشور دریافت نمودیم که ما را بیش از پیش برای انجام این مهم ترغیب نمود.

سخن به درازا نیانجامد، هرچه می گذرد، بیش از پیش فاصله ای که با کمال تأسف میان تمامی علوم آکادمیک و صنایع مرتبط خود، علی الخصوص گردشگری در ایران عزیزمان وجود دارد ذهنمان را مشغول می سازد. حلقه مفقوده ارتباط میان صاحبان صنعت، نهادهای دولتی، شهروندان و دانشگاه ها چیست؟

لذا بر خود فرض می دانیم:

برای آنکه صاحبان صنعت نیروهایی بهره ور داشته باشند،

برای آنکه دولتمردان آنچه تصمیم می گیرند توسط اهلش عملی شود،

برای آنکه حق شهروندی به راستی برای شهروندانمان ادا شود،

برای آنکه دانشگاه شاهد هدررفت آنچه از جان و دل تربیت کرده اند به صنایع دیگر نباشند،

برای آنکه این صنعت به سهم خود فقر را از کشور بزداید،

برای آنکه فرهنگمان را به تمامی پاس داشته باشیم،

برای آنکه به جوانانمان به جز اعتیاد حق انتخاب دیگری نیز داده باشیم،

برای آنکه ثابت کنیم به دنبال صلح فراگیر برای خودی و غیر خودی هستیم،

و برای تمامی آنچه گفتم، و آنچه نگفتنی است و همه می دانیم، امسال تلاش خود را حول محور تحکیم پیوند دوستی میان دانشگاه، دولت، شهروندان و صنعت قرار دهیم. از هم اکنون، مشتاقانه و با جدیتی روزافزون آماده همکاری با تمامی شما عزیزان هستیم.

کاش همه ما، بدور از غرور و تعصب این سخن آوینی را به یاد داشته باشیم:

من نیز سالها با جلوه فروشی و تظاهر به دانایی زیسته ام،

ریش پروفسوری و سبیل نیچه ای گذاشته ام

و کتاب انسان تک ساحتی هربرت مارکوزه را بی آنکه خوانده باشم

طوری دست گرفته ام که دیگران جلد آن را ببینند و بگویند

فلانی چقدر می فهمد

اما بعد ناچار شدم رودربایستی را نخست با خودم،

و سپس دیگران کنار گذارم و عمیقاً بپذیرفتم که،

تظاهر به دانایی

هرگز جایگزین دانایی نمی شود.

در انتها لازم می دانم از حمایت های دلسوزانه آقای دکتر حمید ضرغام که چون پدری دلسوز ما را راهنمایی و یاری نمودند و نیز سایر اساتید بزرگوار کمال قدرانی را داشته باشم. همچنین به دوستان خوبم،  اعضای هسته مرکزی خانمها زندی و فرمانی و آقایان خلیل زاده و حاجی امینی خسته نباشیدی جانانه می گویم و نیز از سایر اعضای محترم وب سایت که به حق در مواقعی که وب سایت نیازمند یاری بود به کمک شتافتند، خانمها حسنی اصفهانی، رحمانی، توحیدلو، و ... به جهت همراهی و نیز تمامی بازدیدکنندگان پایگاه تشکر می نمایم.