آموزش و چالش های پیش روی آن در صنعت گردشگری

نگارنده: مصطفی حاجی امینی (درباره)
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

در دو دهه اخیر، آموزش گردشگری یک سرعت شتابان به خود گرفته همچون اثری با برنامه های آموزشی متنوع و در دسترس در سطوح گوناگون، مخصوصا در کشورهایی که به گردشگری به عنوان یک پدیده اقتصادی اجتماعی نگاه می شود. به هرحال، روی هم رفته این رشد سریع در آموزش گردشگری از این واقعیت نشات می گیرد که بعضی دولت ها و موسسات خصوصی به طور فزاینده در حال تشخیص و تایید اهمیت اقتصادی اجتماعی صنعت گردشگری هستند. بنابراین دولت و بخش خصوصی تشخیص داده اند که نیروی کار حرفه ای و خوب آموزش دیده، موجب تامین خدمات با کیفیت و بهبود ارائه خدمات می شود.


در آموزش گردشگری بین هر دو بخش عمومی و خصوصی، ارتباط وجود دارد. پیامد آن افزایش تعداد سطح میانی و دانشگاهی و موسسات آموزشی ضعیف که در اصل در ارائه گردشگری به عنوان یک ناحیه مطالعه ای مناسب و مقرر که به آن به عنوان یک رشته علمی ضعیف نگریسته شده است، و اخیرا برنامه جدید آموزشی و مسیرهای آموزش به عنوان یک وسیله افزایش سرانه ایجاد شده است. علاوه بر این، گوناگونی و گاهی اوقات تضاد کامل دیدگاه های توسعه و رویکرد سیستمی هنوز درون کشورها، نواحی یا حتی درون موسسات آموزشی وجود دارد.

علاوه بر این به نظر می رسد شواهد کمی به اثبات تعهد بخش دولتی و بخش خصوصی و تمایل به هماهنگی مناسب سرمایه گذاری بلند مدت در آموزش گردشگری وجود دارد. همچنین اغلب اوقات، به نظر می رسد فرصت پیشرفت شغلی و اشتغال برای فرد با مهارت های مناسب گردشگری و یا شایستگی حرفه ای، مخصوصا در سطوح مدیریتی و نظارتی حداقل می باشد. این سناریو، به ساخت برنامه ریزی بلندمدت برای مشکلات توسعه برنامه های گردشگری و طراحی برنامه های آموزشی در مقایسه با رشته های متداول و قدیمی ریشه دار(مانند: مدیریت بازرگانی) که یک گستره طولانی بلندمدت در گفتار علمی و بکارگیری علمی دارند می پردازد. به هرحال، ماهیت صنعت گردشگری به عنوان یک پدیده اقتصادی اجتماعی و جهانی که با درک درونی و بالقوه صنعت به عنوان یک ابزاری برای توسعه منطقه ای و کاهش فقر، مخصوصا در مناطقی که در حاشیه یا نادیده گرفته شده اند، همچنین در حال افزایش جست و جو برای تکامل گردشگری به عنوان یک رشته مورد مطالعه، مستلزم همکاری مناسب در طراحی و توسعه برنامه های آموزش گردشگری در همه سطوح پدیدار شده است.

چالش ها و جریانات جهانی:
در مقابل توسعه استراتژیک و منسجم آموزش گردشگری به عنوان یک رشته مورد مطالعه و همچنین وسیله ای برای بدست آوردن مهارت های شغلی و کاری، چالش هایی وجود دارد که به قرار زیر است:


- گردشگری یک بخش گسترده و صنعتی چندجانبه می باشد. گردشگری دقیقا شامل چیست که فهم و درک آن را مشکل می کند. یک درک و برداشت مناسب درباره فعالیت های گوناگون گردشگری به عنوان پدیده عمده جهانی، به هر حال نیازمند برنامه ریزی سیستماتیک برنامه آموزشی و توسعه مسیرهای مناسب که حیطه و پهنای صنعت را پوشش می دهد می باشد. دقیقا در خصوص این جریان، واقعیتی وجود دارد که نبود توافق بین دولت و بخش خصوصی در مورد اینکه صنعت در واقع چه نیازهایی خواهد داشت و چه نیازهای کلیدی خواهد داشت. در نتیجه نیازهای صنعت به ترتیب آموزش و پرورش، مختلف هستند و به آسانی قابل شناسایی نیستند.


- در اغلب کشورها و موسسات، به نظر می رسد عدم توافق عمومی مخصوصا در دانشگاه ها و موسسات آموزشی سطوح میانی، در مورد این واقعیت که مطالعه در مورد متعلقات گردشگری، درون یک چارچوب سیاسی آموزشی وجود ندارد. در نتیجه گردشگری اغلب به صورت برچسبی به دپارتمان های غیرمرتبط و مسیرهای غیر مرتبط است و در بعضی موسسات گردشگری، معمولا به صورت یک پایگاه در زمینه های مختلف که از جمله شامل جغرافیا، جامعه شناسی، مدیریت حیات وحش، مطالعات فراغت و آسایش، مطالعات محیطی و مطالعات توسعه و تجارت به مطالعه می پردازد. این همچنین به نبود اعتبار درون چرخه های گسترده علمی گردشگری به عنوان یک رشته علمی وابسته می باشد. در بعضی موارد، گردشگری صرفا به خاطر کمبود کارمند با شرایط حرفه ای مورد نیاز به غنی سازی بعضی از رشته هایی که قدمت بیشتری دارند عرضه شده است. بعلاوه، یک سهم زیاد آموزش دهندگان گردشگری اغلب متخصص نیستند، بلکه معمولا از دیگر بخش های علمی که تصور می کنند ارتباطی با گردشگری دارند همچون جغرافیا یا جامعه شناسی جذب می شوند. در نتیجه انسجامی در اتخاذ رویکردهای آموزش و پرورش در برنامه های عظیم مرتبط با گردشگری وجود ندارد. بنابراین فراهم آوردن آموزش و پرورش گردشگری به صورت یک چالش باقی مانده است.