مصطفی حاجی امینی، بر اساس کتاب بازاریابی گردشگری میدلتون
1.مجزا بودن: خرده گروه هايي كه انتخاب مي شوند بايد به طور مجزا از طريق معيارهايي همچون درآمد، هدف گردشگر و...قابل شناسايي باشند.
2. قابل سنجش بودن: درآمدهايي كه از طريق بخش بندي بدست مي آيد را مورد ارزيابي و اندازه گيري قرار داده و ببينيم كه آيا بخش بندي توجيه اقتصادي دارد.
3. دوام داشتن يا ماندني بودن: درآمدهاي بلند مدتي كه از طريق بخش بندي بدست مي آيد، از كل هزينه هاي طراحي آميخته بازاريابي بيشتر باشد.
4. مناسب بودن: بخشي را كه براي ارائه خدمت انتخاب مي كنيم، بايد با موقعيت ما تناسب داشته باشد. مثلا توليد يك ماشين اقتصادي با برچسب Rolls-Royce كاري بيهوده و پوچ است.
5. پايداري: ارزيابي قسمتي كه مورد بخش بندي قرار مي گيرد و اثرات محيطي مثبت يا منفي آن بخش را مورد توجه قرار مي دهد.
{jcomments on}