کشور ما ایران از لحاظ آثار تاریخی و جغرافیایی جاذبه های متنوع و فراوانی برای ایرانگردی و جهانگردی دارد. گسترش ایران در عرض های جغرافیایی، موجب شده است که آب و هوای متنوع، سواحل طولانی در شمال و جنوب کشور، انواع ناهمواری های کوهستانی، جلگه ای و بیابانی، دریاچه های بزرگ و کوچک، چشمه های آب گرم و و غارهای طبیعی و محیط های گوناگون با جاذبه های طبیعی فراوان برای ایران بوجود بیاید. از سوی دیگر کشور ایران دارای قدمت تاریخی طولانی است. آثار تاریخی پیش از اسلام و یادگارهای پس از اسلام، چون مساجد و زیارتگاه ها با تلفیق فرهنگ اسلامی و هنر و نبوغ ایرانی به صورت عالی ترین جلوه های هنر و معماری پراکنده شده است، که به جلب گردشگران داخلی و خارجی می انجامد.

از طرفی توسعه صنعت جهانگردی با ایجاد جریان صادرات نامرئی، موجب افزایش درآمد و ایجاد اشتغال و در نتیجه توسعه اقتصادی کشور می گردد. به علاوه، تبادل فرهنگی میان کشورها، بینش اجتماعی و تفاهم بین المللی را افزایش می دهد. بنابراین شناسایی و برنامه ریزی برای امکانات بالقوه مناطق مختلف کشور، به نحوی که به ارزش های اسلامی و فرهنگی جامعه و محیط زیست لطمه ای وارد نسازد، امری حیاتی است.

با توجه به اهمیت مطالب فوق، تعدادی از دانشجویان دانشکده مدیریت و حسابداری دانشکده علامه طباطبائی بر حسب وظیفه ملی و فرهنگی خود، با تخصیص کانون ایران شناسی و گردشگری ( کانون گردشگری سبز )  تلاش نموده اند تا سهم کوچک خود را در حد توان و امکانات موجود ادا کرده باشند.

نیم سال دوم سال تحصیلی 1386 فراخوانی جهت عضویت در انجمن های علمی و کانون های فرهنگی، در تمامی دانشکده های دانشگاه علامه طباطبایی نصب شد که به موجب آن تعداد زیادی از دانشجویان با توجه به علاقه و دانش خود جذب یکی از انجمن ها و کانون ها ی مذکور شدند. در این میان تعدادی از دانشجویان دانشکده مدیریت و حسابداری با توجه به اهمیت روزافزون پدیده گردشگری و پیامدهای مثبت و سازنده  آن علاقه مند به تاسیس کانون ایرانشناسی و گردشگری، تحت عنوان کانون گردشگری سبز شده و به صورت فعال و پیگیر تلاش خویش را جهت تشکیل کانون موردنظر آغاز کردند. 19 مرداد 1387 تعداد 7 نفر از دانشجویان مذکور، برای نخستین بار در محل ساختمان مدیریت فرهنگی دانشگاه، نزد کارشناس امور فرهنگی (جناب آقای خسرو آبادی)، گردهم آمدند تا علاوه بر تبادل نظرات و بیان اهداف خویش و تشریح میزان دانش، مطالعات و مهارت خویش در زمینه گردشگری، اهمیت تشکیل این کانون را بیان کرده و با ارائه تقاضا نامه ی کتبی، اجازه ی تاسیس کانون را از ایشان درخواست نمایند. در نتیجه این گردهمایی علاوه بر معرفی و آشنایی بیشتر اعضای متقاضی با یکدیگر و جهت دهی به افکار و اهداف ایشان به منظور انسجام و هماهنگی بیشتر، با تاسیس کانون موافقت به عمل آمد. بنابراین متقاضیان تاسیس کانون که از این پس تحت عنوان هیات موسس کانون شناخته می شدند، فعالیت خویش را به صورت مستمر جهت تدوین اساسنامه کانون، سازمان دهی، تعین اهداف بلند مدت، میان مدت و کوتاه مدت و برنامه ریزی فعالیت های کانون جهت تحقق اهداف تعیین شده آغاز کردند؛ به نحوی که تا اوایل مهر ماه سال تحصیلی 1387 :

1. اساسنامه کانون تنظیم و ساختاری رسمی و شخصیتی حقوقی برای کانون تعریف شد.

2. اهداف زیر به عنوان اهداف کلان و استراتژی های بلند مدت کانون تعیین شد:

شناساندن زیرساخت های تاریخ فرهنگ و فرهنگ تاریخی ایران
انتقال باورهای ملی و مذهبی از طریق معرفی ریشه های فرهنگی و اعتقادی
ارتقا کیفی و کمی ایرانشناسی و گردشگری
بررسی و شناسایی مشکلات و موانع در زمینه گردشگری و ارائه راه حل
گسترش ارتباط بین دانشجویان و دانشگاه با مسئولین
هدفمند کردن سفرهای تفریحی و گردشگری
ترویج فرهنگ ارتباط با گردشگران داخلی و خارجی

3.ا عضای زیر به صورت ثابت و همیشگی به عنوان هیات موسس کانون شناخته شده و تلاش خویش را جهت ایجاد ثبات و تعادل و منطبق ساختن کانون با شرایط متغیر محیط، به کار گرفتند.

افسانه علوی
مینو اشرفی
یلدا شهابی
مینا رشیدی
مریم نصیری
فریده ابراهیمیان