در این کتاب پایه و اساس تعاریفی چون بازدیدکننده و گردشگر بر اساس آنچه سازمان جهانی جهانگردی مشخص نموده است، بنا نهاده شده است.

بازدید کننده: هر شخصی که از یک کشور بازدید می نماید و در آن شخص معمولاً به هر دلیلی به غیر از پیشه به اقامت بپردازد.

این مفهوم دو طبقه خاص بازدیدکننده شامل گردشگر و بازدیدکننده یک روزه را شامل می شود.

در این کتاب همچنین عنوان گردیده شده است که خط مشی ها باید منعطف باشند و به اندازه کافی در جهت توسعه محصولات جدید گردشگری پیش رود.

تعاریف خط مشی:

• فرهنگ لغت وبستر سیاست را اینگونه تعریف نموده است: روش مشخصی از فعالیت که از میان جایگزین ها انتخاب شده است و در روشنای شرایط اخذ شده برای هدایت و تعیین فعلی و آینده تصمیمات قرار دارد.
• گلدنر و ریچی خط مشی را اینگونه تعریف می نمایند که: مفاهیم ، اصول و روشها سیاست جهانگردی بعنوان مجموعه ای از روشها ، قوانین ، خط و مشی ها ، اهداف ترویجی/توسعه ای و استراتژی ها معرفی می شود که چارچوبی برای تصمیم گیری و عملکرد افراد و مجموعه ها مهیا می کند که فعالیتهای روزمره و توسعه بلند مدت جهانگردی مقصد را تحت تاثیر قرار می دهد .

سیاست گردشگری باید در جهت توسعه و بهبود کیفیت جامعه محلی در هر مقصدی قرار داشته باشد.

چشم انداز و ماموریت با مجموعه ای از اهداف کلی، اهداف جزئی، استراتژی ها ، تاکتیک ها پیگیری می شود که به شکل زیر است . 

سیاست جهانگردی نباید فقط در خدمت دولت باشد بلکه برای علایق بخش عمومی هم در نظر گرفته شود. سیاستی که بطورخوبی تنظیم شده باشد ، برای دولت موتور محرکه ای برای انگیختن صنعت جهانگردی محسوب می شود ( بعنوان مثال از طریق مالیات ) . تمام بخشهای جهانگردی ( عمومی ، خصوصی ، غیر انتفاعی و . . . ) علاوه بر دولت باید در سیاست گذاری جهانگردی نقش ایفا کنند .

در سیاست گذاری جهانگردی باید در کنار عوامل مثبت اقتصادی ، اثرات بعضاّ منفی آن را نیز باید در نظر گرفت تا بتوان ضمن کنترل این اثرات و ارائه خواسته جهانگرد برای رضایت وی از پایداری منابع نیز مطمئن بود . همین مورد درمسائل اثرات غیر اقتصادی نیز صادق است و باید همه موارد را در نظر داشت که معمولا کار بسیار دشوار و وقت گیری است.